Odkryj Szczecin z lotu ptaka!
DZIELNICE SZCZECINA
Z DRONA
Zapraszamy!

DZIELNICE I OSIEDLA SZCZECINA

Szczecin – miasto na prawach powiatu, stolica i największe miasto województwa zachodniopomorskiego, położone nad Odrą oraz jeziorem Dąbie. Szczecin jest trzecim pod względem zajmowanej powierzchni (300,55 km² z czego prawie 24% zajmują grunty pod wodami) i siódmym pod względem liczby ludności miastem Polski z liczbą mieszkańców, wynoszącą 405 413 (stan na dzień 30 czerwca 2016 roku). Szczecin jest podzielony na cztery dzielnice - Północ, Śródmieście, Zachód i Prawobrzeże. Te z kolei są podzielone na 37 osiedli administracyjnych. Obecny podział administracyjny funkcjonuje od 1990 roku z niewielkimi zmianami granic osiedli i dzielnic. W obiegu potoczym osiedla nazywane są dzielnicami.

Metryczka

  • Widownia: 34578
  • Produkcja: AlfaTV 2015
  • Zdjęcia: Bartosz Semanycz
  • Montaż: Grzegorz Lickiewicz
  • Realizacja: Ryszard Sielicki

Opis

Turzyn do początku XVIII wieku był wsią zlokalizowana w rejonie obecnych ulic Potulickiej i Narutowicza. W czasie wojny trzydziestoletniej i panowania Szwedów w Szczecinie, wieś została zniszczona. Od 1720 r., kiedy miasto przeszło we władanie Prus, w miejscu dawnej wsi zbudowany został "Fort Prusy", a nazwa Turzyn zaczęła obowiązywać dla terenów dzisiejszego osiedla. Wieś została włączona w granice Szczecina w 1910 r. Obecnie na pobyt stały na osiedlu jest zameldowanych blisko 20 tysięcy osób.

W granicach osiedla znajduje się wiele obiektów związanych z życiem studenckim Szczecina. Nie sposób opowiedzieć o Turzynie, nie wspominając przy tym wydarzeń, jakie miały tutaj miejsce w marcu 1968 roku. W Klubie Pinokio (istniejącym do dziś, mieszącym się w kompleksie Miasteczka Studenckiego przy al. Bohaterów Warszawy 55) odbyło się historyczne  spotkanie plenarne Rady Okręgowej Zrzeszenia Studentów Polskich (RO ZSP), które dotyczyć miało spraw z obszaru tzw. kultury studenckiej.

Gościem specjalnym zebrania był Henryk Huber, sekretarz propagandy KW PZPR. Władze partyjne wprawdzie otrzymywały każdorazowo zaproszenia na plena studenckiej organizacji, ale albo z tego nie korzystały, albo przysyłały na nie przedstawicieli niższej rangi. Można więc przypuszczać, że pojawienie się Hubera miało związek z wydarzeniami warszawskimi i służyło uspokojeniu sytuacji.


Po spotkaniu zaczęła się formować grupa próbująca stworzyć coś na kształt niezależnego komitetu studentów uczelni szczecińskich, mającego utrzymać łączność ze strajkującymi studentami w całym kraju. Wyjście protestu studentów poza teren uczelni wydawało się nieuniknione. Planowano jednocześnie, by miało ono charakter symboliczny, stąd przeprowadzona wśród studentów Politechniki składka po 2 zł na kwiaty „dla Adasia”.


Do złożenia kwiatów pod pomnikiem Adama Mickiewicza doszło 14 III. Wtedy też spalono rytualnie egzemplarze „Głosu Szczecińskiego” i „Kuriera Szczecińskiego”, co było gestem sprzeciwu wobec zakłamania prasy. 300-osobowe zgromadzenie zostało dość szybko rozproszone, a uczestnicy spokojnie podporządkowali się apelom MO – wszak za moment na dziedzińcu osiedla akademickiego Politechniki przy al. Bohaterów Warszawy rozpoczynał się wiec, na którym do studentów przemówić miał rektor Józef Kępiński. Tłum w liczbie 600-700 osób z dezaprobatą przyjął wystąpienie, wznoszono okrzyki: „prasa kłamie”, „chcemy prawdy”. Z drugiej strony dało się usłyszeć hasło: „precz z Żydami”, które interpretować można zarówno jako wyraz poparcia dla oficjalnej polityki, jak również jako element prowokacji.


Po podjęciu rezolucji kończącej wiec, odśpiewaniu „Międzynarodówki” i „Mazurka Dąbrowskiego” studenci opuścili obszar osiedla, chcąc zorganizować manifestacyjny przemarsz przez miasto. Tu spotkali się z młodzieżą „z miasta”, która wyraźnie prowokowała do radykalizacji postaw. Studenci, wg raportów bezpieki, „usiłowali ich uspokoić i wyraźnie dążyli do odcięcia się od nich”, ale sprawy zaczęły wymykać się spod czyjejkolwiek kontroli. Doszło do zamieszek w rejonie ul. Krzywoustego, pl. Zgody (wówczas pl. Przyjaźni Polsko-Radzieckiej), ul. Obrońców Stalingradu i pl. Żołnierza Polskiego.


Następnego dnia partyjny „Głos Szczeciński” pisał: „w ciągu wieczora w paru punktach miasta rozproszone grupy smarkaterii zamierzały wzniecić zamęt. Okazało się, ze wśród nich było niestety i kilkudziesięciu studentów. Spokojna postawa mieszkańców Szczecina, obecność patroli milicyjnych i ORMO zapobiegły jakimkolwiek awanturom”. Słowem nie wspomniano o wiecu studenckim i solidarności studentów Szczecina z ich kolegami z innych miast.


Oprócz Klubu Pinokio na terenie Turzyna mieści się Rektorat Zachodniopomorskiego Uniwersytetu Technologicznego wraz z kilkoma wydziałami tej uczelni: Wydziałem Technologii i Inżynierii Chemicznej, Wydziałem Inżynierii Mechanicznej i Mechatroniki oraz Wydziałem Elektrycznym


Innymi charakterystycznymi obiektami Turzyna są Akademiki ZUTu przy al. Piastów i Osiedle Studenckie przy Alei Bohaterów Warszawy 55, w którym to mieściło się Akademickie Radio „Pomorze” działające w latach 1953 – 1989, reaktywowane w 2015 roku. Rozgłośnia emitowała program systemem radiowęzłowym do domów studenckich, organizowała imprezy radiowe a także zajmowała się rejestracją dźwiękową imprez i koncertów. Adres strony internetowej radia to http://www.arp.org.pl


Źrodło: http://www.marzec1968.plhttp://wikipedia.org

 


Skomentuj na Facebooku

Użytkownik ponosi pełną odpowiedzialność za treści komentarzy dodanych na stronie.

Redakcja portalu Polska Telewizja Internetowa nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy zamieszczanych przez użytkowników.

Komentarze

DZIELNICE SZCZECINA 360°

Kliknij, przytrzymaj przycisk i przesuń myszkę, aby podziwiać widoki lotnicze.
Kliknij na nazwę osiedla, aby zobaczyć film z lotu ptaka!