Odkryj Szczecin z lotu ptaka!
DZIELNICE SZCZECINA
Z DRONA
Zapraszamy!

DZIELNICE I OSIEDLA SZCZECINA

Szczecin – miasto na prawach powiatu, stolica i największe miasto województwa zachodniopomorskiego, położone nad Odrą oraz jeziorem Dąbie. Szczecin jest trzecim pod względem zajmowanej powierzchni (300,55 km² z czego prawie 24% zajmują grunty pod wodami) i siódmym pod względem liczby ludności miastem Polski z liczbą mieszkańców, wynoszącą 405 413 (stan na dzień 30 czerwca 2016 roku). Szczecin jest podzielony na cztery dzielnice - Północ, Śródmieście, Zachód i Prawobrzeże. Te z kolei są podzielone na 37 osiedli administracyjnych. Obecny podział administracyjny funkcjonuje od 1990 roku z niewielkimi zmianami granic osiedli i dzielnic. W obiegu potoczym osiedla nazywane są dzielnicami.

Metryczka

  • Widownia: 39909
  • Produkcja: AlfaTV 2016
  • Zdjęcia: Bartosz Semanycz, Arkadiusz Sielicki
  • Montaż: Grzegorz Lickiewicz
  • Realizacja: Ryszard Sielicki

Opis

Skolwin jest położony nad Odrą w dzielnicy Północ. Od Północy graniczy z Policami, od zachodu z gminą Police, a od południa z osiedlem Stołczyn.  Zameldowanych na pobyt stały jest 3400 osób.

Skolwin to historyczna wieś z kościołem. W czasie II wojny światowej Skolwin stanowił część Wielkiego miasta Szczecina. W latach 1945-1946 znajdował się w granicach Enklawy Polickiej. 8 lipca 1946 Skolwin stał się administracyjną częścią Szczecina. Polska nazwa Skolwin wprowadzona została oficjalnie na mocy rozporządzenia ministrów Administracji Publicznej i Ziem Odzyskanych z dnia 12 listopada 1946 roku, wcześniej przez pierwsze powojenne miesiące używano tymczasowej nazwy Żółwino, bądź dosłownego tłumaczenia nazwy niemieckiej: Ujście Odrzańskie.

 

Kościół pw. Chrystusa Króla – rzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się w szczecińskim Skolwinie. Należy do dekanatu Szczecin-Żelechowo archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej.

Istniejący kościół zbudowany został w 2 poł. XV w., na miejscu starszej świątyni wzmiankowanej w dokumencie z 1286 r. W tym to roku biskup Herman von Gleichen przyznał prawo patronatu nad kościołem szczecińskiej kolegiacie NMP. W 1489 r., patronat przekazano zakonowi augustianów z Jasienicy i prawdopodobnie po tej dacie rozpoczęto budowę zachowanego do dziś kościoła.

Po 1534 r., patronat objęła Fundacja Mariacka ze Szczecina. Wtedy również kościół stał się świątynią protestancką. W czasie Wojny Trzydziestoletniej świątynia została częściowo zniszczona. Do odbudowy przystąpiono dopiero w 1683 r., wznosząc od nowa górną partię wieży, dach i strop nad nawą. Elewacje otynkowano, powiększono okna, do elewacji południowej dobudowano kruchtę w konstrukcji szkieletowej. Datę przebudowy umieszczono na belce nowego stropu. W tym czasie kościół podporządkowano parafii w Stołczynie. Ołtarz ambonowy ufundowano na początku XVIII w. W latach 1751 i 1765 Johann Heinrich Schell ze Szczecina odlał dwa dzwony ufundowane przez opiekunów kościoła. W drugiej połowie XIX w., wymieniono odeskowanie górnej kondygnacji wieży i przemurowano blendy w szczycie wschodnim. W latach trzydziestych XX wieku wymieniono odeskowanie wieży wycinając dodatkowe otwory. Wtedy również do elewacji wschodniej dobudowano zakrystię i kotłownię z kominem na osi środkowej szczytu. Zakrystię skomunikowano z nawą przejściem przy narożniku południowym.

Po II Wojnie Światowej kościół przekazano parafii rzymskokatolickiej i poświęcono 11 sierpnia 1946 r.

W 1957 r., w Skolwinie ustanowiono parafię. W 1960 r., rozpoczęto remont, podczas którego usunięto wypełnienie stropu, a więźbę obito płytami pilśniowymi, usunięto empory boczne założono nowe posadzki, przeniesiono schody spod empory do kruchty, przebudowano ambonę i ołtarz główny, pomalowano wnętrze. W 1965 r., odsłonięto fundamenty, zasypano gruzem i zalano betonem, wykonano nowe tynki na elewacjach, wymieniono pokrycie dachu z dachówki na blachę i splantowano teren cmentarza. W 1976 roku wykonano konfesjonały i ławki. W latach 1975-1977 założono zieleniec na dawnym cmentarzu przykościelnym.

Fabryka Papieru "Szczecin-Skolwin" – papiernia w Skolwinie, w północnej dzielnicy Szczecina, wytwarzająca papier od 1911 do końca 2007.

Produkcję rozpoczęła w 1911 jako Feldmühle, Papier- und Zellstoffwerke. Scholwin bei. Stettin i była ówcześnie największą w Europie fabryką papieru. Odbudowana po wojnie wznowiła produkcję w 1952. W okresie po 1952 roku produkcja odbywała się na pięciu maszynach papierniczych: MP-1 i MP-2 (wytwarzały papier gazetowy), MP-3 (papier śniadaniowy), MP-4 (tekturę, szary papier pakowy), MP-5 (papier toaletowy). Na osobnej linii produkowano wytłaczanki (opakowania do jajek). Do czasu przejęcia fabryki przez duńskiego inwestora Norhaven A/S w 2005 pracowały MP-1, MP-3, i MP-5.

Inwestor zmodernizował MP-1, przystosowując ją do produkcji papieru książkowego, przy jednoczesnej możliwości produkcji papieru gazetowego, natomiast MP-3 i MP-5 zatrzymał. Brak środków na nakłady inwestycyjne na pozostałą część infrastruktury zakładu (kotłownię, ścieralnię włókna drzewnego, linię recyklingu makulatury, budynki) postawiło go wobec konieczności ogłoszenia likwidacji papierni pod koniec 2007.

W październiku 2015 roku spółka Apis, dzięki pożyczce z Inicjatywy Jessica oraz wsparciu Zachodniopomorskiego Uniwersytetu w Szczecinie, planuje reaktywację szczecińskiej papierni. Na rewitalizację fabryki przeznaczono 4,6 mln zł. Według stanu na początek września 2015 roku, w fabryce zatrudnionych było 90 osób


Skomentuj na Facebooku

Użytkownik ponosi pełną odpowiedzialność za treści komentarzy dodanych na stronie.

Redakcja portalu Polska Telewizja Internetowa nie ponosi odpowiedzialności za treść komentarzy zamieszczanych przez użytkowników.

Komentarze

DZIELNICE SZCZECINA 360°

Kliknij, przytrzymaj przycisk i przesuń myszkę, aby podziwiać widoki lotnicze.
Kliknij na nazwę osiedla, aby zobaczyć film z lotu ptaka!